Leo Koopman

Tussen Licht en Lure

Een kroon van vuur omkranst zijn hoofd,
geboren uit zon en schaduwstof.
Zijn ogen droegen wijsheid oud,
maar glansden soms van zondig lof.

Op bergtoppen sprak hij met het Licht,
in dalen kuste hem de Nacht.
Twee stemmen weefden in zijn ziel,
één van waarheid, één vol macht.

Hij liep op paden van verlangen,
maar keerde telkens naar het goud.
Want wie het duister heeft omarmd,
weet pas wat echt verlichten houdt.