Wierookwind
Zij wiegt het vat in rookgloed zacht,
een Maya-vrouw in avondwacht.
De zon zinkt traag in vuur en goud,
haar schaduw danst op aarde oud.
Een zeil keert terug — de visser vaart,
langs water dat geheimen spaart.
De rivier fluistert in ademstilte,
waar wierook stijgt en licht zich hult in stilte.
