Leo Koopman

Eens vrolijke statige bloemen vol in de zon met hun gezicht
Nu afgesneden, in een gember pot met de kop naar beneden gericht
zo verschenen ze in mijn dromen
verdrietig om wat Vincent was overkomen
Zijn lot trokken ze  zich erg aan
en het leven daar vonden ze niks meer aan.
veel te kort voor hen die vrij hun weg  willen gaan
vlak daarna zijn ze dan ook heen gegaan want zij konden de wereld niet meer aan